Vrienden als steunpilaren

Toen ik 28 jaar was ging mijn relatie met mijn toenmalige vriendin na zes jaar uit. Ik kwam tot de conclusie dat ik niet of nauwelijks nieuwe vrienden had gemaakt gedurende de relatie. Ik had vrienden van de basisschool, middelbare school en een paar goede contacten uit mijn studententijd. Het grootste deel van deze vrienden woonden niet in Den Haag, de stad waar ik op dat moment woonde. Ik voelde me soms alleen en zocht afleiding in daten. Ik ontmoette mooie, leuke en bijzondere vrouwen. Tegelijk miste ik echte kameraadschap. Ik had onvoldoende vrienden en zag de vrienden die ik wel had onvoldoende. Waar ik behoefte aan had waren mannen die mij aanmoedigde en af en toe goed de waarheid konden vertellen.

Besluit om te investeren in vriendschap

Ik besloot om te investeren in vriendschappen en daarin risico’s te nemen. Via een kring in de kerk waar ik naar toe ging ontmoette ik diverse mannen. Langzaam ontstonden er nieuwe vriendschappen. Wat ik te leren had was om mij zelf kwetsbaar op te stellen in deze vriendschappen. Ik bood andere mannen steun maar vroeg vaak onvoldoende hulp. Ik vond diep in mijn hart dat ik zelf de oplossingen moest vinden voor de uitdagingen die ik had.

Kwetsbaar opstellen

Begin 30 sloot ik mij aan bij een project rond straatpastoraat. Het was mooi en intensief werk waarin ik veel over mezelf heb geleerd. Ik leerde om beter in contact te staan met de emoties van anderen en die van mezelf. Via dit vrijwilligerswerk ontmoette ik Johannes. Johannes en ik hadden een enorme klik. Johannes is een meester in het stellen van goede vragen. Hij bemoedigt en confronteert mij. Johannes stond op het punt om vanuit Den Haag te gaan verhuizen naar een dorp in Drenthe om mantelzorg te kunnen verlenen aan zijn schoonmoeder. Ik wilde Johannes niet kwijt. Na een avond op straat in gesprek te zijn geweest met diverse mensen besloten we ergens wat te gaan drinken. Uiteindelijk belanden we rond een uurtje of twee in een falafeltentje. Ik vertelde hem dat ik hem niet kwijt wilde. Ik vroeg hem of hij mijn vriend wilde worden. Het voelde kwetsbaar, afhankelijk en een beetje vreemd. Het verlossende antwoord: “ja dat wil ik ook” voelde bevrijdend. In de vriendschap met Johannes leerde ik steeds beter om hulp te vragen, zorgen te delen en te vragen om steun.

Steun voor werk en relatie

In de periode dat ik Johannes leerde kennen heb ik ook mijn vrouw ontmoet. Johannes was een van de eerste die ik vertelde over onze relatie. Hij was een grote steun om het risico te nemen om een echte relatie aan te gaan. Na een korte verkering periode besloten mijn vrouw en ik te trouwen. Het eerste jaar van ons huwelijk was geen groot succes. Mijn vrouw raakte overspannen, een project wat we samen waren gestart liep anders dan gehoopt en ik had te maken met oude verlatingsangst. Hoewel mijn vrouw en ik goede gesprekken hadden, merkte ik dat niet met al mijn zorgen bij haar terecht kon. Waar ik mijn vrouw tot de dag van vandaag dankbaar voor ben is dat ze af en toe tegen mij zei: “bel een goede vriend van je op om het hier over te hebben”. Die aanmoediging van mijn vrouw heeft mij geholpen om beter te herkennen wanneer ik met mijn vrouw moet verder praten en wanneer ik een vriend moet bellen. In de jaren die daarop volgde leerde ik steeds meer inzien dat vriendschappen steunpilaren zijn voor andere relaties. Zonder vriendschappen komt er teveel druk op je intieme relatie te staan of werkrelaties. Je hebt vrienden nodig om je te spiegelen, te confronteren en soms zaken te relativeren.

Op elke leeftijd kun je vrienden maken

Veel mensen, in het bijzonder mannen, stoppen op een bepaalde leeftijd met vrienden maken. Vrienden maken vraagt om kwetsbaarheid en de acceptatie dat je afgewezen kunt worden. Hoe ouder we worden hoe spannender we dat wellicht vinden. In de afgelopen jaren heb ik een aantal nieuwe vriendschappen gesloten en sta nog steeds open voor nieuwe vriendschappen. Mijn vader van bijna 70 is in het maken van nieuwe vriendschappen een voorbeeld. Hij is onlangs aangesloten bij een gespreksgroep, heeft een nieuwe vriend gevonden waarmee hij samen boeken leest en klust samen met een vriend die jaren geleden een grote boerderij heeft gekocht met vee. Nieuwe vrienden kunnen iets nieuws brengen in je leven. Ik leer door mijn vrienden mijzelf beter kennen, andere relaties verdiepen en krijg een steeds beter beeld wie onze grote Schepper is. 

Steven van den Heuvel, 38 jaar, getrouwd met Fleur en trotse vader van Samuel (1,5 jaar). Werkzaam als leiderschapscoach en expert op het gebied van organisatieverandering.